FM Institute

dr Felix Matuszkiewicz



Matuszkiewicz Felix, ur. 11 stycznia 1885 w Szprotawie, zm. 18 kwietnia 1956 w Neustadt/Donau, syn fabrykanta Józefa i Małgorzaty z domu Kopankiewicz, wyznania kat., doktor prawa, historyk i badacz dziejów ziemi szprotawskiej, założyciel i kustosz muzeum w Szprotawie, radny, działacz społeczny. Po zdaniu matury w 1903 roku studiuje prawo na uniwersytetach w Heidelbergu, Lipsku, Greifswaldzie i we Wrocławiu. Pierwszy egzamin prawniczy zdał w roku 1906, a w 1912 w Berlinie tzw. duży państwowy egzamin. W 1910 roku zdał egzamin doktorancki, pisząc o sądownictwie w dawnym Księstwie Głogowskim. W 1912 roku osiada w Szprotawie jako adwokat i notariusz. W dniu 23 czerwca 1928 roku miejsce ma otwarcie miejskiego muzeum i muzeum Laubego, które urządził Matuszkiewicz. Mimo czasochłonnej pracy jako adwokat, nadal badał dzieje miasta i okolicy oraz publikował opracowania. W 1922 roku wojewoda śląski mianował go opiekunem zabytków w powiecie szprotawskim. Towarzystwo Historii Śląskiej powierzyło mu szefostwo koła w Szprotawie. Do 1933 roku był szefem szprotawskiego koła niemieckiej partii centrum. W 1936 roku przejmuje niepaństwowe archiwum śląska - oddział powiatu szprotawskiego. Po zakończeniu II wojny światowej ostaje w Passau. Jako politycznie nieobciążony natychmiast znajduje zatrudnienie w okupacyjnym urzędzie amerykańskim jako sędzia. Zawód sędziego nie odpowiadał mu, próbował ponownie otworzyć biuro adwokackie. Będąc w wieku 70 lat, z powodu ciężkich dolegliwości chorobowych przechodzi na emeryturę. Na jego wniosek zmieniono nazwę ulicy w Iławie (Szprotawie) z Hauptstrasse na ulicę H.Wűrben, - na cześć biskupa wrocławskiego (1302-1319), którego rodzina utrzymywała stosunki ze Szprotawą i Iławą. W dniu 16 marca 1934 roku z inicjatywy Matuszkiewicza odsłonięto pomnik mistrza pszczelarskiego ze Szprotawy – N.Jacoba. Z blisko 50 publikacji historyczno-naukowych najbardziej znanym dziełem jest „Historia miasta Szprotawa” (Geschichte der Stadt Sprottau), którą wydał w 1908 (pracując wtedy jako referendarz sądowy).

Tytuły ważniejszych prac (w tłumaczeniu na język polski): Czy średniowieczna przesieka ma związek z Wałami Śląskimi?, Historia miasta Szprotawa, Inwentarze niepaństwowego archiwum Śląska - Powiat Szprotawski (współautor), Kaplica św. Anny w Dalkowie, Nickel Jacob ze Szprotawy - dawny mistrz śląskiego pszczelarstwa, Niemiecka księga miast (artykuł o Szprotawie), Nadanie praw miejskich Zielonej Górze i Krosnu Odrzańskiemu w 1323, Kościół ewangelicki w Szprotawie, Wspomnienia na okazję 70. rocznicy śmierci Henryka Laubego, Fryderyk Gielczewski z Iławy i jego teoria o statkach powietrznych, Nasza żagańsko-szprotawska ojczyzna (współautor), Średniowieczne sądownictwo w Księstwie Głogowskim (praca doktorska), Geografia historyczna dawnej Szprotawy (praca niepublikowana).

Planowana była m.in. seria dziejów szprotawskich wsi. Historyk mieszkał ostatnio w Szprotawie przy obecnej ul. Kopernika, kancelarię adwokacką prowadził przy Pl. Ewangelickim. W dniu 17 października 2003 roku na ścianie Szprotawskiego Domu Kultury odsłonięto drewnianą tablicę pamiątkową Matuszkiewicza. Od 18 czerwca 2005 roku Muzeum Ziemi Szprotawskiej nosi imię F.Matuszkiewicza.



 

Felix Matuszkiewicz