W Borowinie pod Szprotawą ekipa Muzeum Ziemi Szprotawskiej odkryła XIX-wieczny kamienny drogowskaz. Wyryty na głazie napis wskazuje w języku niemieckim drogę do sąsiedniej wsi Długie.

 

Niegdyś zapomniane, często przewrócone i zamaskowane roślinnością, a dziś figurują nawet w ewidencji konserwatora zabytków. Stare kamienne drogowskazy to zabytki sztuki drogownictwa. Te w okolicach Szprotawy pochodzą w większości z początku XIX wieku, choć zdarzają się starsze. Dotychczas naliczono 30 egzemplarzy. Borowiński jest więc 31.

 

Odkryty drogowskaz leży przewrócony w zaroślach przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej 297 z ul. Wiatrakową. Na płaskiej stronie posiada wyrytą niemiecką inskrypcję „Weg nach Langheinersdorf”, co oznacza „drogę do Długiego”. Pod napisem znajduje się strzałka. Idzie o historyczny dukt z Borowiny do Długiego Średniego, de facto najdłuższej wsi w dawnym księstwie głogowskim. A dzisiaj to odcinek turystycznej Pętli Wiewióra.

 

Drogowskazy z ziemi szprotawskiej wykonane są z nieociosanych głazów, jedynie wygładzonych po stronie inskrypcji. Charakteryzują się zróżnicowanym stylem pisma. Niekiedy zawierają skróty wyrazowe albo przeciwnie całe zdania, jak np. Kamień drogowy von Stoscha – również z Borowiny. Rarytasami są te posiadające datę, raz na awersie, innym razem na odwrocie.

 

Co ciekawe, co pewien czas pojawiają się w mediach informacje o znalezieniu kolejnych egzemplarzy. Bywa że dysponujemy przekazami o istnieniu drogowskazu, ale też trafiamy na nie zupełnie przypadkowo. Warto zwracać uwagę na wielkie przewrócone głazy, bo mogą okazać się zabytkiem. Na pewno przed nami jeszcze kilka podobnych odkryć – podsumowuje Maciej Boryna z Muzeum Ziemi Szprotawskiej.

 

Niedawno ukazały się drukiem przewodnik oraz mapa ze znanymi tego typu artefaktami.

Zdjęcie poniżej ukazuje orientacyjną lokalizację odnalezionego zabytku na archiwalnej mapie Borowiny (niem. Hartau). red.25.10.22

​