Potok Sucha charakteryzuje się unikalnym naturalnym meandrującym przebiegiem koryta, który w większości nie został przekształcony przez gospodarkę melioracyjną. Jego przebieg przez tereny leśne spowodował, że sam potok w połączeniu z terenami leśnymi, jest swoistą ostoją dla rzadkich i chronionych gatunków zwierząt. W przełomie potoku miejsca do żerowania znalazł cenny gatunek ptaka bocian czarny (Ciconia nigra), którego w pobliżu potoku znajdują się dwa stanowiska lęgowe. Kolejnym rzadkim gatunkiem ornifauny jest Pliszka górska (Motacilla cinerea), która na nizinach jest ptakiem bardzo rzadkim. Strome brzegi cieku stały się ważnym miejscem lęgowym zimorodka (Alcedo atthis), którego populację można oszacować na ponad 20 par lęgowych. Nad brzegami potoku często obserwowany jest brodziec samotnik (Tringa ochropus), który gniazduje w podmokłych olsach i łęgach zasilanych wodami Potoku sucha. W zakolach potoku i aluwiach (mielizny piaszczyste) często spotykany jest kuliczek piskliwy (Actitis hypoleucos).

Wody Suchej są siedliskiem chronionej wydry (Lutra lutra) oraz z gatunku ryjówki rzęsorka rzeczka (Neomys fodiens). Nurt potoku zasiedlony jest przez rzadkie gatunki ryb i minogów tj. kiełbia białopłetwego (Romanogobio albipinnatus), piskorza (Misgurnus fossilis) oraz strzelbę potokową (Phoxinus phoxinus). Wody Potoku Sucha są schronieniem i miejscem rozrodu dla chronionych płazów: traszki zwyczajnej (Lissotriton vulgaris) i traszki grzebieniastej (Triturus cristatus).

Ogólnie Potok Sucha jako dopływ rzeki Szprotawa jest ważnym miejscem jako tarlisko. Wody potoku są na terenie Gminy Szprotawa jednym z niewielu miejsc występowania raka rzecznego (Astacus astacus), który jest wypierany przez gatunek inwazyjny raka pręgowanego (amerykańskiego). Przełom Potoku Sucha jest ważnym miejscem żerowania chirofauny, wielu gatunków nietoperzy. Potok Sucha wraz z otaczającymi go lasami jest istotnym lokalnym korytarzem ekologicznym, łączącym północną część Gminy Szprotawa z częścią południową, który pozwala na swobodne i bezpieczne przemieszczanie się elementów fauny i flory.

Dopływy Potoku Sucha wyposażone są w groble spiętrzające o niezbadanej chronologii i przeznaczeniu, prawdopodobnie dawne stawy hodowlane lub/i zbiorniki retencyjne. Groble te wraz ze zbiornikami wodnymi są uwidocznione już na mapach z połowy XVIII wieku. Sucha na omawianym odcinku płynie przez enklawę leśną otoczoną polami uprawnymi. Enklawa ta na mapach sprzed 1945 roku ukazywana jest jako „Sprottauer Stadt-Forst”, co tłumaczymy jako „szprotawskie lasy miejskie”.

Do zachowania lasów i znikomych przekształceń przez gospodarkę człowieka przyczynił się niewątpliwie charakter rzeki, tj. ze zmiennym poziomem lustra wody i rozlewiskami, utrudniając dostęp. Nawet obecnie do omawianego odcinka rzeki nie ma dogodnego dostępu zarówno dla samochodów jak i rowerów, ponieważ rzadko uczęszczane drogi leśne szybko porasta roślinność.

​

Wraz z ustanowieniem ZPK Potok Sucha zaplanowano utworzenie ścieżek i punktów dydaktycznych z dostępem do koryta, parkingów turystycznych oraz trasy pieszo-rowerowej pn. Pętla Potok Sucha. Projektantami ZPK są Maciej Boryna i Jan Ryszawy. Nadzór nad ZPK sprawuje Burmistrz Szprotawy. Społeczny monitoring realizuje Towarzystwo Bory Dolnośląskie ze Szprotawy.

​