Brzeźniczanka jest prawobrzeżnym dopływem Bobru i mimo znikomej popularności należy ją zaliczyć do najpiękniejszych szlaków kajakowych województwa lubuskiego. Najpiękniejszych i jednocześnie o nieprzekształconym krajobrazie, licząc od krańca wsi Brzeźnica w powiecie żagańskim. Od tego miejsca rzeka płynie wyłącznie przez Bory Lubuskie, silnie meandrując w głęboko żłobionym kanionie. Dno przeważnie piaszczyste, woda klarowana, a dowodem na jej czystość jest występowanie m.in. pstrągów. Pewną niedogodność stanowią zwalone drzewa, nie rzadko można się pod nimi przecisnąć, ale w tej sytuacji Brzeźniczanka to nie rzeka dla wygodnych.

 

O jej wartości niech świadczy, że dolina rzeki objęta jest prawną ochroną przyrodniczą w postaci obszaru chronionego krajobrazu, a górny bieg wpisano na listę Natura 2000. Na jej trasie znajduje się nieduży rezerwat przyrody „Dąbrowa Brzeźnicka”. Do zachowania naturalnego krajobrazu niewątpliwie przyczyniło się słabe zasiedlenie terenu. Płynąc Brzeźniczanką trzeba mieć świadomość, że przeważnie jest się odcięty od świata i od zasięgu telefonii komórkowej.

​

Pragnąc pokonać ją w rozsądnym czasie przy podziwianiu w pełni walorów, należy na spływ zaplanować dwa dni. Wodowanie można zrobić w Brzeźnicy przy moście pośrodku wsi lub przy moście na jej zachodnim krańcu – w ciągu drogi na Stanów. Kolejny ślad cywilizacji to rubieże uroczo i zaściankowo położonej wsi Przybymierz i następnie Drągowina. Potem trzeba wiosłować przez bory aż pod Nowogród Bobrzański. Na trasie napotykamy pozostałości dawnych urządzeń wodnych, spiętrzeń, młynów.

​

My spłynęliśmy Brzeźniczanką pod koniec marca, ale najpiękniej jej kanion prezentuje się wśród świeżej zieleni.

​

© Maciej Boryna