top of page
DSC_3759.JPG

PĘTLA WIEWIÓRA

Parking leśny PĘTLA WIEWIÓRA
Pętla Wiewióra koło Dzikowic
Mostek POTOK SUCHA
Pętla Wiewióra, Rozdroże Międzyleskie
Pętla Wiewióra, Rozdroże Długie (fot. Maciej Boryna)
Pętla Wiewióra, Brama Pałacowa w Borowinie
Pętla Wiewióra, Kamień hrabiego Stoscha
Pętla Wiewióra, widok na Dęba Śniadaniowego

Link do mapy Pętli Wiewióra

INFORMACJE OGÓLNE

Długość trasy wynosi ok. 12 km. W zależności od odcinka, ścieżką zarządzają Nadleśnictwo Szprotawa lub Urząd Miejski w Szprotawie. Pętla składa się zasadniczo z trzech odcinków: wschodni (droga nr 60), północny (droga gminna) oraz zachodni (droga gminna). Głównym celem zaprojektowanej pętli jest promocja walorów Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego “Potok Sucha”. Oznakowanie: pomarańczowa wiewiórka na białym tle. 

 

Miejscowi mogą włączyć się do Pętli z wielu kierunków, tj. od Dzikowic, Gościeszowic, Międzylesia, Długiego i Borowiny. Jeśli podjeżdżamy samochodem, korzystamy ze standaryzowanego parkingu leśnego Dzikowice lub parkingu turystycznego przy zabytkowym kościele w Borowinie. Trasa jest oznakowana do podróżowania w obu kierunkach, jednakże w celu opisania przebiegu trasy przyjęto parking Dzikowice jako potencjalne miejsce startowe.

 

START

Parking leśny “Pętla Wiewióra” w Dzikowicach utworzono przy północnym wylocie z Dzikowic, w kierunku z Zielonej Góry. Można do niego dotrzeć od Wiechlic lub zjeżdżając z drogi wojewódzkiej nr 297 w drogę powiatową na Dzikowice. Miejsce startowe jest więc dobrze skomunikowane. 

 

Parking jest monitorowany, wyposażony w wiatę, stół, ławki oraz tablicę informacyjną. W samych Dzikowicach wart zobaczenia jest późnogotycki kościół, wewnątrz ze znamienitym drewnianym ołtarzem z epoki, autorstwa Mistrza Ołtarza Typu Gościeszowickiego. Przez wieś prowadzi chodnik. 

Spod parkingu kierujemy się w drogę nr 60, przebiegającą w otoczeniu lasów. Pierwszy napotkany mostek to Potok Sucha, objęty od 2019 roku ochroną prawną jako zespół przyrodniczo-krajobrazowy. Trudno uwierzyć, że przy mostku wodują się spływy kajakowe, ale dzieje się to przeważnie przy wysokich stanach wody w okresie zimowo-wiosennym. 

Na leśnym skrzyżowaniu zwanym Rozdroże Międzylesie znajduje się drewniana ława odpoczynkowa. Jak już nazwa wskazuje, to skrzyżowanie z drogą do Międzylesia, a także do Borowiny. Niedaleko stąd zlokalizowane są dawne stawy hodowlane i ruiny domku myśliwskiego. 

Kiedy dojedziemy do granicy lasu, oznacza to, że jesteśmy na “Rozdrożu Długie”. Dla podróżnych ustawiono tu stół z ławkami. Siedząc przy nich możemy delektować się z oddali rozległą panoramą pól i zabudowań wsi Długie, stanowisko dla fotografów. Zarysowująca się ostra wieża w tle to w istocie kościół św. Anny, jedna z dwóch neogotyckich budowli w Gminie Szprotawa. Na Rozdrożu nasza trasa skręca w lewo - na wschód, wzdłuż granicy lasu. Na tym odcinku także ustawiono drewniane ławy do odpoczynku i podziwiania widoków. Miejsce kwalifikowane do Szprotawskiej Odznaki Turystycznej !

 

Wkrótce po ponownym wjeździe do lasu, droga zacznie łagodnie opadać. To pradolina Potoku Sucha. W najniższym punkcie ponownie przetniemy Potok Sucha. Tutejszy mostek zwany jest “Mostem Adolfa”, a to z racji stalowego krzyża upamiętniającego tragicznie zmarłego robotnika leśnego w pierwszych latach powojennych. Więcej informacji o krzyżu...

 

Przy starych dębach wyjeżdżamy z lasu. Z dala można dostrzec zabudowania wsi Borowina. Przejedziemy przez zabytkową bramę dawnego folwarku pałacowego, gdzie także ustawiono jedną z ław odpoczynkowych. Widać z niej ruinę Pałacu Borowina, gdzie pod koniec II wojny światowej ukrywano cenne dobra kultury. Pałac powstał na starszym założeniu obronnym. W Borowinie wart zobaczenia jest także późnogotycki kościół św. Bartłomieja, murowany z kamienia i cegły. Przy kościele ustawiono ławę odpoczynkową. Niedaleko stąd, przy drodze wojewódzkiej nr 297 jest stacja paliw, gdzie można wypić kawę, coś podjeść i zrobić drobne zakupy. 

 

Spod pałacu kierujemy się na drogę polną wiodącą z powrotem do Dzikowic. W większości przebiega ona pośród krajobrazu rolniczego. Przy wylocie z Borowiny po prawej stronie szprotawscy muzealnicy odkryli zabytkowy kamień drogowy. Wyryta na nim inskrypcja informuje nas, że przejechać niniejszą drogą można było wyłącznie za zgodą hrabiego von Stoscha na Borowinie. Tu i ówdzie na drodze można uchwycić starą kamienną regularnie ułożoną nawierzchnię. Z tego też powodu projektanci “Wiewióry” zaproponowali zachować oryginalne historyczne wyłożenie drogi. "Oczami wyobraźni widzimy filmowego znachora, wędrującego śródpolną drogą w poszukiwaniu pracy..."

Na szczycie wzgórza, siedząc na kolejnej ławie możemy podziwiać dolinę Potoku Sucha, z obszarami Natury 2000 i wyróżniającym się pomnikowym “Dębem Śniadaniowym”, mierzącym w obwodzie ponad 700 cm. Według miejscowego podania spożywał w jego cieniu śniadanie jakiś ważny dowódca wojskowy. Bliżej Borowiny, pośród starej dąbrowy zachował się również historyczny “Dąb Kotwicza”

 

Pętla kończy bieg przy Parkingu leśnym”Pętla Wiewióra”. Na kawę i deser najbliżej można udać się do pobliskich Pałacu Wiechlice lub Pałacu Henryków, jak też na wspomnianą stację paliw w Borowinie. 

Link do mapy Pętli Wiewióra

 

Trasę zaprojektowali:

Maciej Boryna, Jan Ryszawy, Aniela Cichalewska

przy współpracy z Nadleśnictwem Szprotawa i Towarzystwem Bory Dolnośląskie.

Pętlę można zwiedzać również z przewodnikiem. Kontakt: Informacja Turystyczna w Urzędzie Miejskim w Szprotawie.

Zapraszamy także na ścieżkę przyrodniczo-leśną "Potok Sucha".

bottom of page