top of page

Szprotawa 1839

Owe arcypiękne kolorowe przedstawienie panoramy Szprotawy to litografia. W barwnej wersji została opublikowana w limitowanej i unikatowej edycji albumowej autorstwa dr Felixa Matuszkiewicza (1885-1956) wydanej w 1939 roku na okoliczność 100. rocznicy powstania firmy „Carl Lamprecht” w Szprotawie. Kopię tego specjalistycznego dzieła traktującego o rodzimej historii metalurgii żelaza i handlu artykułami żelaznymi możemy zobaczyć w Muzeum Ziemi Szprotawskiej.

 

Matuszkiewicz opatrzył litografię podpisem „Alt-Sprottau um 1839”, co oznacza w dosłownym tłumaczeniu z języka niemieckiego „Dawna Szprotawa około 1839 roku”. Niestety nie znamy autora rysunku. Prawdopodobnie ten sam stworzył inną panoramę miasta, od strony pastwiska miejskiego (Viehweide) wraz z krowimi pastuchami (także w zbiorach muzeum).

 

Przedstawia on panoramę centrum XIX-wiecznej Szprotawy widzianą od strony południowej. Na pierwszym planie dwóch panów kłania się dwóm panom w charakterystycznych dla epoki eleganckich wyjściowych strojach. Obok dziewczynka bawiąc się z psem. Dalej jegomość podparty laską zza drewnianej barierki przygląda się nurtowi rzeki Bóbr na odcinku młyńskiego jazu wraz kładką. Po lewej dwaj rybacy polujący na pstrągi albo lipienie. Pośrodku stary młyn jednokołowy, a przy nim zaprzęg konny i jacyś przechodnie na ul. Młynarskiej. W oddali tzw. młyn górny, zarysy szprotawskich kamienic i budowli z wyróżniającymi się wieżami kościołów katolickiego i ewangelickiego oraz ratusza.

Dla datowania litografii bardzo istotny jest drobny szczegół na brzegu lewej strony, a mianowicie zachowana jeszcze wieża przelotowa średniowiecznej Bramy Żagańskiej.

 

© Maciej Boryna 2016

 

Prawdopodobnie ten sam stworzył inną panoramę miasta, od strony pastwiska miejskiego (Viehweide) wraz z krowimi pastuchami (także w zbiorach muzeum).

bottom of page