BORY DOLNOŚLĄSKIE

Jego cenne walory dostrzeżono jeszcze przed wojną, ustanawiając rezerwat. W całości rozpościera się na terenie żyznej pradoliny rzeki Bóbr. Trzon flory tworzy stara dąbrowa z wieloma pomnikami przyrody, uznawana za drzewostan naturalny. W 2007 roku powołano tu do życia Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Park Słowiański”, obejmujący blisko 100 ha powierzchni.

Lokalizacja Parku Słowiańskiego

​

Na mikroklimat parku silnie oddziałuje wspomniany Bóbr wraz z okolicznymi mokradłami, bajorami, bagnami, starorzeczami i źródliskami. Wszystko to niczym w wielkim parującym kotle, którego ściany stanowią wysoko nachylone skarpy pradoliny. Będąc w Szprotawie wystarczy zejść z ul. Konopnickiej w obniżenie Osiedla Słonecznego, by od razu poczuć zmianę jakości powietrza, na lepsze.

Za szczególne parametry powietrza odpowiada oczywiście także drzewostan. Cechą charakterystyczną Parku Słowiańskiego jest skupienie w jednym miejscu wielu rodzajów siedlisk leśnych, od wspomnianej dąbrowy, po lasy świerkowe, olsy bagienne.

Wytwarzana przez rośliny tlenowa i eteryczna mieszanka, z optymalnym poziomem wilgoci utrzymywanym przez otoczenie hydrologiczne powodują, że spacer w Parku Słowiańskim w sposób odczuwalny poprawia samopoczucie. Wiadomo, że najlepiej w okresie wegetacji, kiedy towarzyszą nam urzekające widoki i śpiew ptaków. Tych ostatnich lokalny przyrodnik Jan Ryszawy naliczył w parku aż 70 gatunków, w tym sowę uszatą i puszczyka.

Nie dziwi zatem, że odkąd człowiek zaczął penetrować te tereny, chętnie osiedlali się tu starożytni Bobrzanie. A obecnie kilometry parkowych ścieżek przemierzają wierni spacerowicze, biegacze i rowerzyści. Pozytywny efekt odczuwamy już po około godzinie przebywania w nadbobrzańskim gaju.