Dolny Śląsk słynie w kraju z osobliwego klimatu architektoniczno-historycznego. Liczne zamki, pałace i dwory, romańskie i wczesnogotyckie kościoły, warowne miasteczka, doniesienia o ukrywanych dobrach pod koniec II wojny światowej kształtują krajobraz kulturowy regionu, a ziemia szprotawska stanowi jego integralną część.

​

To tutaj władca Polski Bolesław Chrobry podejmował cesarza Ottona III zabiegając o wyższą rangę państwa na arenie ówczesnej chrześcijańskiej Europy. To w tym mieście wydarzył się cud eucharystyczny. To ta ziemia wydała światowej sławy naukowca Heinricha Goepperta oraz dramaturga Heinricha Laubego.

​

Mimo zniszczeń wojennych, miasto zachowało średniowieczny układ i relikty dawnych fortyfikacji. Usytuowanie na czterech wyspach w widłach rzek Szproty i Bobru wraz fosą i kanałami, stylowe mosty i mosteczki, kamienice zatopione w wodzie i turystyczne gondole nadały miastu pod koniec XIX wieku wyjątkowe miano dolnośląskiej Wenecji. Ta wodna tradycja jest aktualnie kultywowana, albowiem Szprotawa stanowi w regionie rozwijający się port kajakowy.