Klasztorny gmach to jeden z głównych symboli architektury Szprotawy. Zakon św. Magdaleny sprowadzono do miasta jeszcze w średniowieczu. Odgrywał on rolę nie tylko w życiu religijnym dawnego dystryktu, ale był równocześnie lokalnym potentatem gospodarczym. Posiadał na własność folwarki i wsie, poddanych i prawa sądownicze nad nimi, a także koncesję na warzenie i sprzedaż piwa oraz liczne uposażenia. Opiekował się biednymi i chorymi oraz prowadził szkołę. Sprowadzał do Szprotawy relikwie świętych.

Link do lokalizacji klasztoru w Szprotawie

​

Pokutnice przybyły tu ze spalonego Bytomia Odrzańskiego w 1314 roku, bo słynne w Księstwie Głogowskim szprotawskie fortyfikacje zapewniały bezpieczeństwo. Prawdopodobnie opiekował się nimi wtedy tajemniczy dominikanin uwieczniony na zaszyfrowanej Płycie Barnaby. Murowany klasztorny kompleks stanął w strefie pomiędzy gotycką farą św. Marii a zamkiem. 

Klasztor działał do 1810 roku, kiedy został zagarnięty przez pruskie władze państwowe. Wkrótce kompleks nabyło miasto, lokując w nim instytucje sądownicze, szpital, szkołę rzemieślniczą, a później także lokalne muzeum. Kiedyś było to założenie składające się z wielu budynków, z arkadami i wewnętrznym dziedzińcem. Z klasztoru do kościoła prowadził murowany most przeznaczony wyłącznie dla zakonnic! Niestety po 1945 roku większość zabudowy została rozebrana, a muzeum rozkradzione. 

Po gruntownej przebudowie, w 2019 roku ponownie oddany do użytku jako Centrum Aktywności Społecznej. Ulokowano w nim cenne zbiory muzealne, Centrum Seniora, Punkt Informacji Turystycznej i różne instytucje miejskie. 

Obecnie celowo usunięte tynki ujawniają zmiany w wyglądzie budowli na przestrzeni wieków, przez co jego ściany są żywą mapą historii dla mediewistów i zwiedzających. 

Z architektury wewnętrznej najciekawsze są: Sala Renesansowa i piwniczki z epoki, eksponowane za pancernymi szybami średniowieczne mury oraz zdobione sklepienia komnat na parterze budowli. Zwiedzających już na wejściu wita pełnopostaciowa magdalenka… uwieczniona na malowidle z XVIII wieku.